سازمان بین المللی زنان هزاره
اعضای گروه های بنیادگرا در پارلمان افغانستان برای طالبانیزه کردن قوانین تلاش دارند. آنان می خواهند با تغییر قوانین بویژه تغییر قانون منع خشونت علیه زنان، دوران تاریک و سیاه طالبان را زنده کنند. آنان می خواهند در کنار حمایت آشکار و علنی از جنایتکارانی که با نسل کشی، کوچ اجباری، تبعیض، انتحار، بمب گذاری، مسدود کردن راه ها، حمله به مکاتب و… ده ها هزار تن را کشته، زخمی و متواری کرده اند، قوانین را نیز از درون متلاشی ساخته و زمینه های قانونی خشونت و جرم و جنایت را بیشتر از پیش فراهم سازنند. هر چند قانون فعلی منع خشونت علیه زنان در وضعیت فعلی نیز موارد واضحی از نقض حقوق زنان را با خود دارد، اما این افراد وابسته به گروه های قرون وسطایی به این نیز بسنده نکرده و می خواهند خشونت در قوانین بیشتر از پیش ترویج و بسط یابد. این افراد و گروه ها زنان را مانند کنیز خود تصور کرده و همین تفکر ارتجاعی و اتکای آنان به زر و زور به آنان اجازه ی هرگونه جنایت را داده است. امروز در هیچ کجای افغانستان نمی توان کسی را یافت که مستقیم و غیر مستقیم قربانی این نگاه ارتجاعی نشده باشد. اگر عدالتی باشد، هر کدام از این افراد باید به جرم های مختلف از جمله قتل، شکنجه، تولید و قاچاق مواد مخدر، تهدید و ارعاب، اختلاس و چپاول دارایی همگانی و …تحت پیگرد قرار گرفته و محاکمه شوند.
حمله به حقوق زنان تنها هدف قرار دادن حقوق زنان نیست. زن، محور و بنیان خانواده است و در سطح کلان تر، جامعه بدون حضور زن، تبدیل به همین کشوری می شود که امروز ما در هر گوشه ی آن شاهد جرم و جنایت علیه زن و مرد و کودک می باشیم. در این بین صاحبان تفکرات قرون وسطایی و قبیله ای جنایت علیه زنان و دختران را بیشتر از مردان مرتکب شده اند.
سازمان بین المللی زنان هزاره از همه ی زنان و نهادها و سازمان های فعال آنان می خواهد دست بکار شده و از هر راه ممکن نسبت به قانون سازی های ارتجاعی علیه زنان اعتراض کنند و نگذارند مشتی جنایتکار زندگی و هستی دختران و زنان را برای شهوت رانی و تفکرات پوسیده و جاه طلبانه ی خود به بازی بگیرند.
ما از تمام مردان جامعه افغانستان نیز می خواهیم دست بکار شده و پا به پای زنان عدالتخواه، از حقوق خواهران، مادران، زنان و دختران خود در برابر گروه هایی که به نام دین جنایت می کنند دفاع نمایند. به سیمای بیگناه خواهر، مادر، زن و دختر خود بنگرید و نگذارید چپاولگران خشونت را علیه آنان قانونی سازند.
تامین حقوق زنان یکی از زیربناهای حقوق بشر است. اگر حقوق انسانی که همه ی ما باید داشته باشیم را می خواهیم، همه با هم باید یکصدا برای جلوگیری از خشونت و تبعیض علیه زنان بپا خیزیم.
سازمان بین المللی زنان هزاره
۲۹ ثور ۱۳۹۲
I think you’ve just captured the answer pecltrefy
Aritcles like this just make me want to visit your website even more.
ماهان، مجله اینترنتی-هفتگی افغانستان، سخنان توهین آمیز والی پروان نسبت به بانوان را محکوم میکند
اگر امنیت را تامین نکردم؛ چادر زنان را به سر می کنم!
خبرگزاری جمهور، امروز سخنان عبدالبصیر سالنگی، والی ولایت پروان را نقل کرد که در سخنرانی خود در شهرداری شهر چاریکار ولایت پروان اظهار داشته در صورتی که موفق به آوردن امنیت به این ولایت نشود، چادر زنان بر سر خواهد کرد.
وی گفته است:” من این بار جدی هستم و دنبال افراد مسلح می روم. تا آخرین قدرت و توانی که در اختیار دارم امنیت را در پروان خواهم آورد و این افراد را بکلی از بین می برم. در غیر این صورت من و فرماندهان امنیتی با هم چادر زنانه سر می کنیم و در ملأ عام می گوییم که توان آوردن امنیت را نداشته ایم و این خارج از توان ما است”.
صرف نظر از نوید دلگرم کننده آقای سالنگی مبنی بر تثبیت امنیت و آرامش در پروان، این بخش از سخنان وی که “در صورت عدم موفقیت، ایشان و فرماندهان امنیتی، چادر زنانه بر سر خواهند کرد”، مایه تأسف است.
واضح است که در باور و کلام این عالی ترین مقام ولایتی، به سر کردن چادر زنانه و نتیجتا، قرابت یافتن ظاهری با بانوان، نوعی خود تنبیهی و سخت ترین و سنگین ترین مجازاتی است که می توانند برای خود و فرماندهان امنیتی شان تعیین کنند.
چنین لحن و بیانی مطلقا در شأن یک مقام حکومتی و والی یک ولایت نیست.
ماهان، مجله اینترنتی-هفتگی افغانستان، این بخش از سخنان عبدالبصیر سالنگی، والی پروان را توهین به بانوان افغانستان، که به تمام بانوان جهان می داند و چنین مواضع و اظهاراتی را که حاکی از برتری جویی و باورهای تبعیض آمیز جنسیتی هستند، شدیدا محکوم می نماید.
برچسب‌ها: افغانستان, والی پروان, عبدالبصیر سالنگی, سخنان توهین آمیز و تبعیض آمیز جنسیتی, محکوم